تلفن آسانسور یک سیستم ارتباطی اضطراری است که در داخل کابین آسانسور نصب میشود تا مسافران در مواقع اضطراری یا هنگام گیر کردن در آسانسور بتوانند با مسئولان ساختمان یا خدمات امداد تماس بگیرند. این تلفنها به خط تلفن یا سیستم ارتباط داخلی متصل هستند و معمولاً دکمهای دارند که با فشار دادن آن، تماس خودکار با مرکز پشتیبانی یا نگهبانی برقرار میشود. هدف اصلی تلفن آسانسور، تأمین امنیت و ارائه راهی برای درخواست کمک در صورت بروز مشکل است.
هر یک از انواع آسانسورها علاوه بر اینکه یک زنگ خطر دارند باید دارای تلفن داخل کابین آسانسور باشند. این تلفن به افرادی که درون کابین حضور دارند کمک می کند که در برخی از مواقع ضروری با افراد بیورن آسانسور تماس بگیرند. از سال ۱۳۹۵ بر اساس خطرات زیادی که در آسانسورها به وجود آمد نصب تلفن در داخل کابین را ضروری شمردند و آن را یکی از مهمترین بخش های آسانسور دانستند. بر همین اساس بعد از آن هر یک از انواع آسانسورهای تولید شده را با تلفن طراحی کردند تا ایمنی کابین را بالاتر ببرند.
تلفن کابین آسانسور اهمیت زیادی دارد، زیرا به عنوان یکی از ابزارهای اصلی ارتباطی در مواقع بحران عمل میکند. دلایل اهمیت آن عبارتند از:
۱. افزایش امنیت مسافران: در صورت گیر کردن آسانسور به دلیل قطع برق، نقص فنی یا هر مشکل دیگر، مسافران میتوانند از طریق تلفن اضطراری با نگهبان، مدیریت ساختمان یا خدمات امداد تماس بگیرند.
۲. پاسخ سریع به شرایط اضطراری: این تلفنها امکان ارتباط مستقیم با تیمهای امداد یا مدیریت ساختمان را فراهم میکنند، که منجر به تسریع در پاسخگویی و کاهش استرس مسافران میشود.
۳. پیشگیری از هراس و نگرانی: وقتی افراد در آسانسور گیر میکنند، ممکن است دچار هراس شوند. داشتن امکان تماس با خارج از آسانسور از طریق تلفن اضطراری میتواند به آرامش خاطر و کاهش نگرانیها کمک کند.
۴. رعایت استانداردهای ایمنی: در بسیاری از کشورها، نصب تلفن اضطراری در آسانسورها یکی از الزامات قانونی است و عدم وجود آن ممکن است به عدم رعایت مقررات ایمنی منجر شود.
۵. تسهیل کمکرسانی: در صورت وجود حادثه یا وضعیت پزشکی اورژانسی، افراد میتوانند به سرعت کمک درخواست کنند و نیروهای امدادی را از وضعیت خود مطلع سازند.
تلفن اضطراری آسانسور بهگونهای طراحی شده است که در شرایط اضطراری، مانند گیر کردن آسانسور یا وقوع مشکل فنی، امکان برقراری تماس فوری با تیمهای امدادی یا مدیریت ساختمان را فراهم کند. نحوه کار این تلفن به شرح زیر است:
دکمه تماس اضطراری:
در داخل کابین آسانسور یک دکمه تماس اضطراری قرار دارد. هنگامی که مسافر با فشار این دکمه درخواست کمک میکند، تلفن فعال میشود و سیگنال تماس اضطراری را ارسال میکند.
۲. اتصال به خط تلفن یا مرکز کنترل:
پس از فشردن دکمه، سیستم بهصورت خودکار به خط تلفن ثابت یا یک سیستم داخلی (PBX) که معمولاً به نگهبانی، مرکز کنترل یا یک شرکت خدمات امداد متصل است، تماس میگیرد.
۳. برقراری ارتباط دوطرفه:
پس از اتصال، یک ارتباط صوتی دوطرفه بین مسافر و فرد پاسخدهنده برقرار میشود. مسافر میتواند مشکل خود را شرح دهد و پاسخدهنده نیز میتواند اقدامات لازم را برای کمک انجام دهد.
۴. استفاده از سیستمهای بیسیم (در برخی مدلها):
برخی از تلفنهای اضطراری بهجای استفاده از خطوط تلفن ثابت، از سیستمهای بیسیم (مانند GSM) برای ارسال سیگنال تماس استفاده میکنند. این ویژگی در ساختمانهایی که زیرساخت تلفن ثابت ندارند، مفید است.
۵. منبع تغذیه اضطراری:
تلفن اضطراری معمولاً به یک منبع تغذیه اضطراری (باتری) مجهز است که در صورت قطع برق همچنان قادر به کار کردن باشد. این اطمینان را میدهد که حتی در مواقع قطع برق هم امکان برقراری تماس وجود دارد.
۶. سیستم خودکار اعلام وضعیت:
برخی از سیستمها بهصورت خودکار پیامی ضبطشده پخش میکنند که وضعیت اضطراری را اعلام میکند و به فرد پاسخدهنده هشدار میدهد تا سریعاً اقدام کند.
در نهایت، این سیستم به مسافران کمک میکند تا در مواقع اضطراری بهسرعت و بدون نیاز به تخصص فنی، از وضعیت خود اطلاع دهند و درخواست کمک کنند.
تلفن های روکار و توکار آسانسور در مدل ها و طرح های متفاوت ساخته می شوند. تلفن های توکار در پنل و شستی های داخل کابین تعبیه شده و تلفن های روکار از پنل ها جدا است و معمولا دارای گوشی می باشد.
استفاده از تلفن های توکار زیبایی و جذابیت دکوراسیون داخل کابین را بیشتر نموده و کاملا یکپارچه در پنل ها قرار می گیرد. با این روش که تلفن ها در داخل شستی ها قرار می گیرند، هم زیبایی و هم ایمنی آن تضمین می شود.
اما تلفن های روکار این ویژگی را ندارند و بعضا با استفاده های نادرست سرنشینان دچار آسیب می شوند. برای ایمنی و جذابیت بیشتر کابین بهتر است از تلفن های توکار استفاده شود. در زیر به برخی از انواع متداول تلفنهای اضطراری آسانسور اشاره میکنیم:
نحوه کار: این نوع تلفنها از طریق کابلهای تلفن ثابت به سیستم ارتباطی ساختمان متصل میشوند.
– مزایا: اتصال پایدار و بدون نیاز به شارژ.
– معایب: در صورت قطع برق یا خرابی خطوط تلفن ثابت ممکن است از کار بیفتند.
– کاربرد: بیشتر در ساختمانهای مسکونی و اداری با سیستمهای ارتباطی سنتی.
نحوه کار: این نوع تلفنها به شبکههای تلفن همراه (GSM) متصل میشوند و بدون نیاز به کابلهای تلفن ثابت عمل میکنند.
– مزایا: بدون نیاز به خطوط تلفن ثابت، مناسب برای ساختمانهایی که فاقد زیرساختهای تلفن ثابت هستند.
– معایب: وابسته به آنتندهی شبکه تلفن همراه.
– کاربرد: مناسب برای ساختمانهای قدیمی یا مکانهایی که خطوط تلفن ثابت وجود ندارد.
– نحوه کار: این نوع تلفنها از طریق شبکه اینترنت (VoIP) به سیستمهای مدیریت ساختمان متصل میشوند.
– مزایا: کیفیت صدای بالا و امکان اتصال به سیستمهای پیشرفته مدیریتی و نظارتی.
– معایب: نیاز به زیرساخت شبکه اینترنت و ممکن است در صورت قطع اینترنت از کار بیفتند.
– کاربرد: در ساختمانهای هوشمند و پیشرفته با سیستمهای ارتباطی مدرن.
نحوه کار: این نوع تلفنها به سیستم داخلی ساختمان (مانند سیستمهای PBX) متصل هستند و معمولاً به بخشهای مدیریت، نگهبانی یا بخشهای دیگر متصل میشوند.
– مزایا: قابلیت ارتباط داخلی بدون نیاز به خطوط تلفن خارجی.
– معایب: نیاز به سیستم داخلی پیشرفته و محدودیت در اتصال به مراکز خارجی.
– کاربرد: در برجها، ساختمانهای تجاری و هتلها که ارتباط داخلی میان واحدهای مختلف اهمیت دارد.
نحوه کار: این تلفنها به همراه باتریهای اضطراری کار میکنند که در صورت قطع برق همچنان فعال باقی میمانند.
– مزایا: تضمین ارتباط حتی در زمان قطع برق.
– معایب: نیاز به تعویض دورهای باتریها.
– کاربرد: در ساختمانهایی با خطرات قطعی برق یا نوسانات برقی.
نحوه کار: این نوع تلفنها میتوانند هم به خط ثابت و هم به شبکههای بیسیم یا اینترنت متصل شوند.
– مزایا: انعطافپذیری بالا و تضمین ارتباط در شرایط مختلف.
– معایب: پیچیدگی نصب و نگهداری.
– کاربرد: در ساختمانهای بزرگ و مهم که نیاز به ارتباط پایدار در همه شرایط دارند.
هر یک از این انواع تلفنهای اضطراری بر اساس نوع ساختمان، زیرساختهای موجود و نیازهای امنیتی انتخاب میشوند.
ما در شرکت کابین آسانسور پیشرو مدرن تلاش کردیم تا در این مقاله به اهمیت و انواع تلفنهای اضطراری آسانسور بپردازیم.تلفن اضطراری آسانسور یک سیستم ارتباطی است که در داخل کابین آسانسور نصب میشود تا در مواقع اضطراری (مانند گیر کردن آسانسور یا خرابی) مسافران بتوانند با مسئولان ساختمان یا مراکز امداد تماس بگیرند. این تلفن معمولاً به یک مرکز کنترل یا خدمات پشتیبانی متصل است که به سرعت به درخواستهای اضطراری پاسخ میدهند.
وجود این قطعه در آسانسور اهمیت بالایی دارد چراکه در مواقع اضطراری، باعث افزایش ایمنی، کاهش استرس و امدادرسانی سریع به مسافران گیر کرده میشود. انواع تلفنهای اضطراری آسانسور نیز به تلفنهای سیمی (آنالوگ)،تلفنهای بیسیم (GSM)، تلفنهای اینترنتی (VoIP)،تلفنهای خودکار (Automated) تقسیم میشوند.تلفنهای اضطراری آسانسور از اجزای ضروری هر سیستم آسانسور محسوب میشوند و نقش مهمی در حفظ ایمنی و سلامت مسافران ایفا میکنند.